αρχείο για εκτύπωση (9 σελίδες)
οδηγίες συναρμολόγησης (στα Αγγλικά)
Είτε έρχεστε από το Μόναχο (130 χλμ.) είτε από το Τιρόλο της Αυστρίας (στα 40 χλμ. περίπου), τα βήματά σας θα σας οδηγήσουν εδώ. Σε μια περιοχή που νομίζεις πως ξεπήδησε από εικονογραφημένο ημερολόγιο ή καλύτερα από εικονογραφημένο παιδικό παραμύθι. Βλέποντάς την από κοντά, θα καταλάβετε το λόγο. Ζούσε λοιπόν κάποτε, σε τούτα εδώ τα μέρη, ένας ονειροπόλος βασιλιάς, που δεν ήθελε όμως να βασιλέψει. Ζούσε σ' ένα ιπποτικό κάστρο ψηλά σ' ένα λόφο, περιτριγυρισμένο από βουνά με πυκνό δάσος και δύο μεγάλες λίμνες. Στη μία έβρισκαν καταφύγιο οι κύκνοι τον παγωμένο χειμώνα, στην άλλη που πάγωνε, γλιστρούσαν τα έλκηθρα των παιδιών. Είχε κήπους ολόγυρα γεμάτους από σπάνια βλάστηση, ζώα και πουλιά. Αγαπούσε την τέχνη, λάτρευε τη μουσική κι έχτιζε τον ένα πύργο πίσω από τον άλλο.
Ετσι ή κάπως έτσι, σαν σε παραμύθι, μπορούσε κανείς να περιγράψει τον τόπο αυτό αλλά και την αινιγματική φυσιογνωμία του Λουδοβίκου του Β΄, κυρίαρχη μορφή στη Βαυαρία στα μέσα του 19ου αιώνα.
Σαν τόπος, θυμίζει τα μέρη όπου οι Γερμανοί παραμυθάδες εμπνεύστηκαν τις υπέροχες ιστορίες τους, βλέποντας κοντά σε πρίγκιπες και βασιλιάδες κάστρα με πλούτο, δάση με βαλκυρίες και άλλα μυθικά πλάσματα -όπως οι νιμπελούνγκεν, τα παιδιά της ομίχλης, μέρος του λαϊκού γερμανικού έπους- που ενέπνευσαν τη διακόσμηση των κάστρων, αλλά και τις όπερες του Βάγκνερ, με τον οποίο ο μυθικός αυτός βασιλιάς συνδεόταν και τον οποίο υποστήριξε.
Δεν προλαβαίνεις να φτάσεις και ανάμεσα στα βουνά και τις δύο πανέμορφες λίμνες, στο ομιχλώδες τοπίο του κατάφυτου δάσους, το βλέμμα πέφτει πάνω στη μυστηριακή σιλουέτα των πύργων, ενός εκπληκτικού κτίσματος, καλυμμένου από χιόνι. Εκθαμβος κοιτάζεις και σκέπτεσαι ότι μάλλον ζεις σε όνειρο! Είναι ίσως το πιο διάσημο κάστρο στον κόσμο, το πρώτο από τα τρία συνολικά του Λουδοβίκου. Εκείνο που μάγεψε και χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο για ένα άλλο, με καθαρά εμπορικό χαρακτήρα: το κάστρο - σήμα κατατεθέν του Ντίσνεϊ. Μόνο που όπως είπαμε εδώ μέσα, εκτός από Ιππότες, έζησε για λίγο, γύρω στις 170 μέρες -όπως λένε- ένας πραγματικός βασιλιάς, με ευαισθησίες και αδυναμίες, αλλιώτικος από τους άλλους.
Φαντάστηκε αυτό το ανάκτορο σαν ένα γιγαντιαίο σκηνικό, που θα μπορούσε να «χωρέσει» τον κόσμο της γερμανικής μυθολογίας και των θρύλων. Οπως και για τόσα άλλα μεγαλεπήβολα σχέδια που έκανε, ο πύργος αυτός ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Αρχισε να επισκευάζει το παλαιότερο κάστρο που βρισκόταν εκεί το 1869, σε σχέδια ενός σκηνογράφου και όχι αρχιτέκτονα: του Κρίστιαν Γιανκ, ο οποίος σχεδίασε και το Λίντερχοφ στα πρότυπα του ρομαντικού ρυθμού που επικρατούσε την εποχή εκείνη στην Ευρώπη, και αφού ο ίδιος ο Λουδοβίκος είχε επισκεφθεί τα κάστρα της Θουριγγίας. Δεκάδες χώροι μαρτυρούν την εκκεντρικότητα του ανθρώπου αυτού. Χώροι όπου συνυπάρχουν όλα τα γνωστά είδη τέχνης επί της γης: από τον βυζαντινό ρυθμό, με την αψίδα στην αίθουσα του θρόνου, τα βιτρό και τις αναγεννησιακού τύπου συνθέσεις με μυθολογικά κυρίως θέματα, προσαρμοσμένα στο ρομαντικό ιδεώδες, ώς τις νεογοτθικού στυλ κρεβατοκάμαρες. Και από εκεί ώς τις μπαρόκ και τις ξύλινες επενδύσεις των τοίχων, που φτάνουν στην υπερβολή και το κιτς. Οι αίθουσες σε ύφος ροκοκό με τα χαρακτηριστικά γύψινα και ζωγραφιστά μοτίβα εντυπωσιάζουν.
Παντού η σφραγίδα ντόπιων τεχνητών, βιρτουόζων στο είδος τους. Λέγεται μάλιστα ότι η κατασκευή του κάστρου, όπως και εκείνη του Λίντερχοφ με τους γαλλικής και ιταλικής έμπνευσης κήπους, ολόγυρα, συνδυάστηκε έτσι ώστε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα της απασχόλησης για εκατοντάδες ανθρώπους, καθώς η ανεργία μάστιζε τη χώρα γύρω στα 1867.
Ισως να ακούμπησε εκεί και η αγάπη που έτρεφε και τρέφει ο βαυαρικός λαός στο άτομό του! Κάθε χρόνο στις 12 Σεπτεμβρίου, μια όμορφη γιορτή αφιερωμένη στη μνήμη του πραγματοποιείται εκεί κοντά στη λίμνη του Στάρνμπεργκ. Μια μικρή βάρκα κινείται στα γαλήνια νερά της λίμνης, προς τη βορειοανατολική ακτή, στο σημείο όπου εικάζεται ότι πνίγηκε τον Ιούνιο του 1886 - ή έδωσε τέλος ο ίδιος στη ζωή του σε ηλικία 42 ετών. Πριν φύγετε, επισκεφθείτε τα πανέμορφα μικρά χωριά Swangau και Horn στους πρόποδες του λόφου.
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου